OVER SABRINA

Wil je weten wie er achter die creatieve geest schuil gaat, ga dan maar even zitten! ;-)

Mijn naam is Sabrina en normaal erg bescheiden, maar hier ga ik even los om mijn weg te vertellen naar wat ik nu met zoveel liefde doe.

Ik weet nog dat mijn vader altijd zei: "gekken en dwazen schrijven hun namen op muren en glazen."

Ik snapte dat nooit zo als klein meisje en durfde bijna niet mijn naam ergens op te zetten. Bescheiden zijn, was dat de strekking van mijn vaders leus? Ik voerde die bescheidenheid, onopvallendheid in alles door.

Jaren later ontkrachtte mijn vader zelf dit gezegde, want hij maakte van hout een zeilbootje voor mij, die hij 'Sabrina' doopte. Ik was zó vereerd! Met mooie sierlijke, zwarte letters had hij groot mijn naam geschilderd op het wit gelakte zeilbootje. Mijn liefde voor het grafische aspect van tekst, lettertypes, de kunst van personaliseren, groeide. Mijn handschrift was dan ook om door een ringetje te halen.

Veel gezeild heb ik eigenlijk niet, toch altijd wat angstig dat ik niet terug kon komen. Achteraf gezien wel jammer, want jeh wat had mijn vader er veel tijd en moeite in gestopt! Maar het ging hem om het proces er naar toe en pushte gelukkig nooit. Ik kon zo altijd zijn wie ik wilde zijn en dat is een groot goed.

Zo weet ik ook nog dat mijn vader vroeger roze roosjes schilderde op houten kistjes, vogelhuisjes en keien, puur uit hobby. Hij had hele kleine metalen potjes verf, volgens mij waren ze overgehouden van modelschepen bouwen. Hij kon ook heel goed tekenen, was altijd erg precies en baalde als het perspectief niet klopte, "alles gaat naar één punt op de horizon" hoor ik hem nog zeggen. Met Tekenen op school was ik altijd een van de besten, maar wilde er niet in verder, 'laat het een hobby blijven' dacht ik.  Ongemerkt heb ik veel van mijn lieve vader overgenomen en geleerd en als hij nog zou leven zou hij zeker trots zijn op mij, mij goede raad geven, iets wat ik echt mis.  Het tekenen heb ik na de Middelbare school niet meer echt gedaan en pas ver na het overlijden van mijn vader heb ik deze passie gevonden en je ziet, hij was al gevoed in mijn vroege jeugd. 

Dat namen schilderen op jasjes doe ik met zoveel plezier voor iedereen die dat maar wilt, want ik weet wat dat met je doet! Bloemen erbij, alles naar één punt, het schiet nog vaak door mijn hoofd, want in mijn composities pas ik het nog altijd toe als ik iets van een landschap schilder.

Wat deed ik tussen dat zeilbootje en het vinden van mijn passie in? 

Ik studeerde aan de Hogere Laboratorium School in Etten-Leur, werkte 10 jaar als research analiste op het, toen nog, AZU, deed onderzoek naar borstkanker,  pipeteren, immuuntechnogie (ELISA techniek), celkweek, cel migratie. Iets compleet anders dan wat ik nu doe! We trouwden, ik was pas 23 jaar en woonden heerlijk in Houten. Onze eerste dochter werd geboren op mijn 30ste en het fulltime werk wilde ik niet meer combineren met haar komst.

Als hobby naaide ik kleding in mijn vrije tijd. De ENDSAID modevakschool volgde ik in de avonduren, leerde patroontekenen met draperieën, binnenwerk van heren kostuums etc. Ik had steeds die ambitie om iets te maken. Wat ik allemaal niet genaaid heb al die jaren en meer stoffen insloeg dan ik verwerken kon, lang leve de Lapjesmarkt in Utrecht!

Maar het naaien kostte veel tijd en ach het viel toch steeds anders dan ik hoopte, de liefde ging over.

Heel sterk, maar het laatste grote naaiproject waren de jurkjes voor mijn dochters die als bruidsmeisjes bij mijn broer en schoonzus mochten stralen! Wat heb ik daar mijn ziel en zaligheid in gestoken!

Toen onze eerste dochter was geboren heb ik nog even in een bruidsmodezaak in Bilthoven gewerkt als verkoopster-coupeuse, om uit te proberen of dit wat voor mij was. Dat verstelwerk vond ik toch best moeilijk, het verkopen vond ik geweldig leuk, maar we gingen verhuizen naar het Zuiden van het land, dus deze experience stopte.

Jaren heb ik voor de kinderen gezorgd, full time en super veel met ze geknutseld, op school geholpen en afgetast wat ik graag wilde doen. Ik had een aantal banen in de klantenservice op het hoofdkantoor van River Woods, Ko & Flo kinderkleding en als Office medewerker bij Hill's Pet Nutrition. En ik wilde steeds iets voor mijzelf....iets met kleding? Iets met gezonde voeding, want de cursus orthomoleculaire voedingsleer maakte ook wat in mij los. Die ware passie vond ik maar niet en berustte er niet in.

Toen kwam dit schilderen toevallig op mijn pad, toch weer die creatieve ader in mijn leven. Zo heel toevallig was het niet natuurlijk. Mijn dochter beschilderde al vanaf haar 16e sneakers en ook af en toe jasjes en ik hield haar mailverkeer met klanten bij, want ze studeerde nog. Zo kwam er op een lentedag de mail van Sanne in de inbox of haar spijkerjasje beschilderd kon worden voor haar trouwdag? 

Meteen stortte ik mij op Google, want een spijkerjasje voor een bruid, wie verzint zoiets?

Natuurlijk liep Amerika ook daarin voorop en spotte ik al vele foto's van bruiden in customized weddingjackets!

Onze dochter Aimée had het te druk met haar eindexamen, dus kroop ik in haar vel en schilderde, schilderde tot diep in de nacht, het bijna grootste design ooit. Met 6 grote bloemen, veren etc. Wist ik veel hoeveel tijd dit zou kosten, nou geloof me, veel, heel veel!

Ben je er nog? En toen was het zaadje gepland!! Yeahhh!  Die bruid Sanne postte de making of van haar jasje in een besloten FB groep voor bruiden en prompt kreeg ik meer aanvragen. Nog altijd "Groetjes Aimée" onder de mails zettend. Mijn dochter had eindexamen gedaan en ging 6 weken backpacken in Thailand. In de tussentijd zwaaide ik de scepter en beschilderde, naast mijn baan, het ene na het andere jasje, wat een plezier gaf mij dat! Een eigen instagram account en website tot gevolg. AIM your WEDDING was geboren en op 1 mei 2023 vierde ze haar 6e verjaardag!

Waarom dan jasjes voor bruiden?

Schilderen op een canvasdoek trekt mij niet zo, ik wil het liefst iemand iets origineels geven, waarin zij als uniek persoon kan stralen. Ik ben een gever, wist je dat ik zelf nauwelijks beschilderde kledingstukken heb? Liever beschilder ik een jasje voor een bruid, want het hele traject vind ik zo geweldig. 

Voor mij is het plaatje compleet als ik in mijn inbox een aantal foto's ontvang van de bruid in jasje op de mooiste dag van haar leven. Dan prijs ik mij zo dankbaar dat ik heb mogen bijdragen aan dit plaatje en dat ik emoties heb los gemaakt. Misschien stamt dat ook uit mijn jeugd zoeken naar mijn toevoeging in het leven.

Sinds 2017 ben ik AIM your WEDDING in hart en nieren. Geen massaproductie, maar unieke stuks maken met een verhaal, voor een uniek persoon. Heerlijk vind ik het om in mijn atelier lekker voor het raam te schilderen op een spijker- of leren jasje, podcast aan, kop thee erbij, de tijd vliegt in complete ontspanning!

Om te blijven groeien als bedrijf komt er meer bij kijken dan alleen schilderen. Het is 50% schilderen en 50% ontwerpen, website onderhouden, contacten onderhouden, administratie etc etc. Maar o wat geniet ik ervan, mijn passie heb ik gevonden, ik heb een volle agenda en ben ziels gelukkig! Dat moet van de jasjes afstralen, is het niet?

Wil je nog een guilty pleasure weten dan is dat toch wel chocola, heerlijk met hazelnoot en over hazelnoot gesproken, alles met hazelnoot is heerlijk, hazelnootschuimgebak, hazelnootijs....! Nu weet je mijn valkuil ;-(

Je hebt het helemaal gelezen tot zo ver, wow dank je wel voor de aandacht, virtueel bloos ik ervan! Ik geef de aandacht graag terug in de vorm van jouw jasje customizen op een persoonlijke, betrokken manier, want zo ben ik! Op de achtergrond liefdevol betrokken.